در نیمه ماه آپریل ۱۹۸۳ میلادی مجله هفتگی اشترن از یک کشف بزرگ خبر داد که میتوانست اهمیت تاریخی کمنظیری داشته باشد. در نشستی مطبوعاتی که در ۲۵ آپریل در هامبورگ برگزار شد، خبرنگاران و گزارشگرانی از سراسر جهان شرکت کردند. در این نشست گرد هایدمان، از روزنامهنگاران سرشناس اشترن با افتخار اعلام کرد که مجله به مجموعه کامل یادداشتهای روزانه آدولف هیتلر دست یافته و به زودی آن را منتشر میکند.
مجله اشترن از دو تاریخنگار برجسته دوران آلمان نازی نیز برای شرکت در این نشست دعوت کرده بود، آنها نظر کارشناسانه خود را دایر بر اصل بودن خاطرات ابراز داشتند.
ارتباط با هواداران قدیمی هیتلر
گرد هایدمان که کشف خاطرات را دستاورد بزرگ خود میدانست، مدعی بود که یادداشتهای هیتلر را از افرادی به دست آورده که در سابق از پیروان حزب ناسیونال سوسیالیسم و رژیم نازی بودهاند و اکنون حاضر نیستند معرفی شوند. او بنگاه اشترن را قانع کرد که خاطرات حقیقی هستند و مجله با خرید و انتشار آنها به موفقیت بزرگی دست خواهد یافت.
بدین ترتیب مجله اشترن ۶۲ کتابچه خاطرات را به بهای حدود 9/5 میلیون مارک (بیش از هفت میلیون دلار) خریداری کرد تا نخست به صورت پاورقی و سپس به صورت کتابی مستقل منتشر کند.
خاطرات سالهای ۱۹۳۲تا۱۹۴۵ را در برمیگرفت، یعنی مهمترین سالهای زندگی رهبر رایش سوم. آدولف هیتلر در ۱۹۳۳ میلادی به قدرت رسید، در ۱۹۳۹ میلادی با حمله به همسایگان آلمان، جهان را به جهنم جنگ جهانی دوم کشید و در اول می ۱۹۴۵ میلادی در برلین خودکشی کرد.
در سرگذشت هیتلر به ویژه در رفتار و زندگی شخصی او، تا امروز نکات ناروشنی وجود دارد، که اگر خاطرات واقعا معتبر بود، میتوانست به روشن شدن آنها کمک کند.
تردید درباره اصالت خاطرات
تنها چند روز پس از نشر فرازهایی از خاطرات، چند پژوهشگر آلمانی نسبت به اصالت آن تردید نشان دادند. آنها بر برخی از دادههای غیردقیق انگشت گذاشتند و ابراز شگفتی کردند که تا آن روز هیچ منبعی از وجود چنین خاطرات مفصلی خبر نداشته است.
به نوشته بی.بی.سی، این تردیدها پلیس جنایی دولت فدرال را بر آن داشت که درباره خاطرات تحقیق کند و با تحلیل آزمایشگاهی میزان اعتبار آن را به دست دهد. در این تحقیقات روشن شد که نوع جوهر و کاغذ و جنس جلد چرمی خاطرات به دوران پس از جنگ جهانی دوم و پس از مرگ آدولف هیتلر برمیگردد.
روز ۶ ماه می به طور رسمی اعلام شد که خاطرات هیتلر جعلی است. مجله اشترن به خاطر به راه انداختن این جنجال مطبوعاتی از خوانندگان خود پوزش خواست، با وجود این، به اعتبار نشریه ضربه سنگینی وارد آمد.
عاملان تقلب بزرگ
در تحقیقات پلیس به زودی روشن شد که نقاشی به نام کنراد کویاو، که در شهر اشتوتگارت زندگی و کار میکرد، خاطرات را ساخته و پرداخته است. او که در جعل و کپی آثار هنری مهارت داشت، به خوبی توانسته بود دستخط و امضای هیتلر را تقلید کند.
کویاو از طریق یکی از آشنایان مشترک با گرد هایدمان تماس گرفته و پیشنهاد فروش خاطرات را به اشترن داده بود. او در اولین برخورد با بازپرسان به سادگی اعتراف کرد که خاطرات را خودش نوشته است.
در دادگاهی که در سال ۱۹۸۵ میلادی در هامبورگ برپا شد، هایدمان تکرار کرد که کویاو او را فریب داده است، اما کویاو گفت که هایدمان از جعلی بودن دستنوشتهها خبر داشته و معامله کار مشترک آنهاست و هر کسی از آن سهمی برده است.
دادگاه کویاو را به جرم کلاهبرداری و جعل اسناد تاریخی به 4 سال و ۶ماه زندان محکوم کرد. کویاو که به بیماری سرطان مبتلا بود، سه سال بعد از زندان آزاد شد. او در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۰ میلادی در ۶۲ سالگی در اشتوتگارت درگذشت.
دادگاه گرد هایدمان را به 4 سال و ۸ ماه زندان محکوم کرد، زیرا با سوءاستفاده از اعتماد کارفرما، بخش عمده مبلغ خرید خاطرات را به جیب زده بود.
پس از باز شدن آرشیوهای مخفی آلمان شرقی به دنبال واقعه تاریخی اتحاد آلمان، روشن شد که گرد هایدمان سالهای طولانی با اشتازی (سازمان اطلاعات آلمان دموکراتیک) همکاری داشته است. او که ۸۱ سال دارد امروز در هامبورگ زندگی میکند.
در این میان بخش اعظم مبلغ کلانی که "اشترن" برای خرید "خاطرات" پرداخته بود، "گم" شده و معلوم نیست به چه کسی رسیده است.
اخیرا هفتهنامه اشترن کتابچههای خاطرات را پس از ۳۰سال برای نگهداری به آرشیو دولتی آلمان فدرال تحویل داد.
از ماجرای جعل و فروش "خاطرات هیتلر" تلویزیون بریتانیا در سال ۱۹۹۱ میلادی سریالی در پنج قسمت تهیه کرد که با عنوان "هیتلر برای فروش" پخش شد. این سریال لحنی کمیک و هجوآمیز دارد و بر پایه پژوهشی از رابرت هریس استوار است.
از این رسوایی مطبوعاتی که به تقلب بزرگ قرن معروف شد، در سال ۱۹۹۲ میلادی، هلموت دیتل، مستندساز آلمانی، فیلم داستانی بسیار جالبی نام "اشتونک" ساخت.
براي نمايش ادامه اين مطلب بايد عضو شويد !
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !